Będąc w Ohrydzie miałam dzień wolny. Dlatego za radą pilota,
wraz z kilkoma innymi osobami z naszej grupy postanowiliśmy wybrać się na
wycieczkę do oddalonego o ok.80km miasta Bitola.
Wycieczka ta była nie małym wyzwaniem, ponieważ nie znając
języka musieliśmy wydostać się z hotelu do centrum Ohrydu, znaleźć tam dworzec
autobusowy, a następnie jakiś autobus do Bitoli. Na pierwszy środek transportu
przyszło nam czekać ok.20 minut, ponieważ coś takiego jak rozkłady jazdy
podmiejskich busików nie istnieje. Należy wyjść na drogę, poczekać, a gdy
jedzie bus musimy pomachać.
Gdy znalazłam się już na dworcu autobusowym w centrum
Ochrydu nie zdążyłam znaleźć kolejnego transportu, gdy on znalazł mnie. Na
skrzyżowaniu zaczepił mnie taksówkarz, oferując transport do Bitoli. Należy
tutaj wspomnieć, że taksówki w Macedonii są wyjątkowo tanie. Po drobnych
negocjacjach, sprawdzeniu, że autobus będzie dopiero za półtorej godziny i
będzie jechał aż dwie godziny w jedna stronę, postanowiliśmy w 8 osób wyruszyć
do Bitoli taksówkami.
Wesoło zaczęło się robić minutę później, gdy okazało się, że
mój środek transportu to nie taksówka, a prywatny samochód, a kierowca nie mówi
po angielsku. Pozostało nam tylko modlić się i mieć nadzieję, że nic złego nam
się nie stanie. Na szczęście kierowca nie jechał zbyt agresywnie, jak to
południowcy potrafią, a po godzinie dotarliśmy do celu cali i zdrowi. Również
brak znajomości angielskiego przez kierowcę nie był dla nas dużym problemem,
udało nam się dogadać, że chcielibyśmy z tej Bitoli do Ochrydu jeszcze wrócić.
Umówiliśmy się z Panem, żeby przyjechał po nas za trzy godziny. Mieliśmy
natomiast wkalkulowane to, iż zapomni lub nie dotrzyma umowy. W razie czego
mogliśmy wrócić autobusem, który był za cztery godziny.
 |
| droga z Ochrydu do Bitoli |
W samej Bitoli przeszliśmy się deptakiem w centrum miasta.
Na jego końcu znajdowała się w skupisku większość atrakcji turystycznych, które
planowaliśmy zwiedzić. Była tam wieża zegarowa Saat Kula, pomniki Filipa II,
cerkiew św. Dimitra, dwa meczety i turecki targ Bezisten. Niektórzy wybrali się
jeszcze na zwiedzanie starożytnych ruin, ja jednak wolałam ten czas spędzić na
pysznej kawie i obserwacji mieszkańców miasta. Ponieważ na głównym deptaku
znajduje się wiele kawiarni z małymi stolikami na deptaku, podobnie jak we
Francji lub Włoszech. Różnica jest jednak taka, że stolików było więcej, bo
czasem do pięciu rzędów i wszystkie zajęte.
Po zjedzeniu pysznego ciasta i wypiciu kawy udaliśmy się na
miejsce spotkania z naszym kierowcą. Ku naszemu ogromnemu zdziwieniu przyjechał
nawet pięć minut przed czasem. Przywitaliśmy go z ogromną radością.
Wyruszyliśmy w drogę powrotną, ale tym razem nasz kierowca jechał dużo
szybciej, a gorąco zrobiło się gdy jadąc ok. 110km/h z góry zaczął czytać SMS’y.
Na szczęście nic nam się nie stało i w całości zostaliśmy odwiezieni do hotelu.
 |
| cerkiew św. Dymitra |
 |
| turecki targ Bezisten |
Ta przygoda z samodzielną wyprawą do Bitoli pokazała , że Macedończykom
można ufać, i że są przyjaźnie nastawieni do turystów. Oczywiście zawsze jednak
należy kierować się głosem rozsądku.